Pljevaljske novine web portal
Povezane vijesti
O kome brine Televizija Crne Gore poslednjih mjeseci taj je očigledno debelo zadužio bivši režim. Televizija Pljevlja jeste, jer je pored redovnog servisiranja svih partijskih potreba bivše vlasti učinila i vanredne napore: tokom kampanje za parlamentarne izbore 30. avgusta 2020. godine vanredno je ugostila bez pare i dinara šefa DPS-a Mila Đukanovića i njegove najbliže saradnike Predraga Boškovića (tokom komičnih pokušaja simuliranja gradnje puta za Bobovo), Vlastimira Golubovića i Igora Golubovića. Sem toga, u zadnji čas zbrinuto je 5 aktivista DPS-a, koji su godinama držani u pripravnosti, to jest na ugovorima o djelu, a za koje je konkurs raspisan pred izbore, 20. avgusta, da bi „za stalno“ bili zaposleni odmah poslije izbora. Naravno, na partijskim DPS principima zapošljavao se kadar i prethodnih godina.
Rukovodeći dvojac Radio televizije Pljevlja (direktor i predsjednik Savjeta) je u finasijskim izvještajima za prethodne godine ukazivao na odlične rezultate, zahvaljujući njihovoj sposobnosti, to jest donacijama, zaboravljajući da napomene da već teče šesta godina kako se zaposlenima isplaćuju neto zarade, odnosno državi se ne uplaćuju porezi i doprinosi. Radnicima se sada već duguju dvije plate što sa doprinosima iznosi skoro 50 000 evra. Kriza u ovom lokalnom javnom emiteru nastaje od trenutka dolaska DPS-a na vlast u Pljevljima. DPS je najprije bukvalno zapalio požar u RTPV, a onda, kako vidimo, i u finansijskom smislu.
Kako je RTPV dobijala grantove od Ambasade SAD u Crnoj Gori i Delegacije EU a da istovremeno nije izmirivala svoje obaveze prema državi tj. nije poštovala svoje zakonske obaveze, na donatorima je da se zainteresuju. Činjenica je da RTPV već godinama liči na muzičku televiziju koja emituje muziku sa raznih meridijana, samo je sve manje programa koji imaju veze sa Pljevljima, a i kad ih ima, neodoljivo liče na uradke NVO sektora.
Činjenica je da RTPV već godinama povlači pristojna sredstva iz opštinskog budžeta, oko 300 hiljada evra godišnje, koja su dovoljna za isplatu bruto zarada zaposlenima. No, po svemu sudeći, značajan dio pojeli su razni troškovi, poput povremenih i privremenih poslova, kao i zapuštene redovne obaveze. Samo ozbiljna finansijska forenzika mogla bi objasniti šta se dešavalo pa da RTPV u zadnje dvije godine plati, navodno, skoro 100 hiljada evra poreza i doprinosa, a da opet bude blokirana zbog 50 hiljada evra od ogromnog duga od skoro pola miliona.
Mađioničari koji su to izveli, naravno imaju rješenje: reprogram obaveza za poreze i doprinose, što je već rađeno nekoliko puta i nije poštovano, više para iz opštinskog budžeta i, začudo, novi Zakon o elektronskim medijima. Ideja o novom reprogramu i političkom pranju biografija urodila je pismima, poluprivatnim ili poluslužbenim, upućenim na adrese ministara iz nove Vlade, kojima se ovih dana, s pravom, podsmijeva pljevaljska čaršija. Uprava RTPV predstavljena je kao politička žrtva bivšeg režima, koji joj kroz svoje ostatke podmeće klipove u točkove. Novi Zakon valjda bi trebalo da ih učini nedodirljivim.
S druge strane, predsjednik Opštine Igor Golubović glumi da nije obaviješten da je RTPV u septembru, po odobrenju bivše Vlade, zaposlila 5 novih radnika (a da nije obezbijedila novac za njihove zarade), pa sada predlaže racionalizaciju broja zaposlenih, novi ugovor o finansiranju, ali i novi Zakon. Naravno, ni on kao ni direktor i predsjednik Savjeta RTPV ne pitaju se ko za sve što je činjeno i što nije činjeno treba da odgovara.
Možda da pitaju Mila Đukanovića i Predraga Boškovića da izmire dio obaveza iz kampanje ili da daju privatnu donaciju za saniranje krize?
Saopštenje za javnost
OO Demokratske narodne partije Pljevlja
