Pljevaljske novine web portal
Povezane vijesti
Sloboda pojedinca ne smije da ugrozi ničiju drugu slobodu. Ovi što se ne vakcinišu, što ne žele da se vakcinišu nose rizik da zaraze druge. Čovjek koji ima pušku ima pojedinačnu slobodu da se ubije, ali nema pravo da ubija druge
Ako neko u Crnoj Gori zna koliko su virusi opasni, kako se boriti protiv virusa, kako zaštiti populaciju, kako izvršiti vakcinaciju onda je to Prim.dr sci Bogdan Laušević (86).
Od 1976, pa i nakon penzionisanja radio je kao epidemilog, čitav svoj radni vijek proveo je u toj oblasti. Ima najviše akademsko zvanje iz oblasti epidemiologije, a biran je u Odbor za medicinska istraživanja u Crnogorskoj akademiji nauka, jedan je od prvih medicinskih radnika članova CANU. Dr Laušević bio je na čelu skupštinskog Odbora za zdravstvo rad i socijalnu politiku.
Prije tri godine dobio je najveće priznanje opštine Pljevlja, nagradu „20 Novembar“.
Na žalost tokom pandemije korona virusa i pripreme za vakcinaciju niko, ne samo najstarijeg epidemiloga u Crnoj Gori, već čovjeka koji je doktorirao na epidemiologiji nije ni pozvao. Međutim on o tome mnogo ne razmišlja jer kako kaže najvažnije je u ovom trenutku da se što više populacije vakciniše.
–Vidite, ja na osnovu svog skromnog znanja, vakcinu kao metodu zaštite populacije, apsolutno priznajem kao jednu od najznačajnijih metoda u suzbijanju zaraznih bolesti. Ako je vakcina koja se daje sigurna, apsolutno bih preporučio da se primi. To je najznačajnija metoda u nauci, u eradikaciji vrlo teških zaraznih bolesti. Vakcina je ta koja je neke od bolesti eradicirala, istrijebila, nema ih više, kao što su velike boginje, kazao je za naš PV portal dr Laušević.
On je naglasio da je vrlo bitan segment prilikom vakcinacija kavalitet same vakcine
–Tačnije vrlo je važno pitanje, da li je vakcina sigurna? Koliko ja pratim, a pratim dosta, vakcine koje se preporučuju, i koje se trenutno proizvode, za preporučiti je da ih primi što veći broj ljudi. Daleko je manji rizik od primljene vakcine nego od stepena bolesti. Taj omjer je značajan za prijem vakcine. Na kraju krajeva svaka pobjeda protiv zarazne bolesti je u vakcini, istakao je dr Laušević, koji je naglasio da je vrlo važno što prije doći do kolektivnog imuniteta.
–Postoji individualna zaštita ličnosti i ukoliko određen broj populacije primi vakcinu, a to je oko 80 posto, onda je to značajno jer se dolazi do kolektivnog imuniteta. Tada virus ima malu šansu da se širi, smatra čovjek koji je bio na čelu terenskih ekipa u borbi protiv pjegavog tifusa u nekadašnjoj Jugoslaviji. On je tada uspio da iskorijeni ovu opaku bolest, koja se tada pojavila i vakciniše područje gdje je sada najmanji odziv za vakcinaciju, područje opština, nekadašnjeg Sandžaka od Novog Pazara, do Pljevalja.
Na sadašnji način vakcinacije gleda iz jednog drugog ugla. Mišljenja je da vakcinacija protiv korona virusa, mora biti obavezna makar za one koji su zbog prirode posla u kontaktu sa velikim brojem ljudi.
–Ja se kod tog dijela oko vakcinacije i sadašnjeg stava donekle se ne bih složio. Uvažam stav da se poštuje individualna sloboda ličnosti. Međutim sloboda svakog čovjeka, svakog pojednica zavisi od slobode kolektiva, dakle slobode populacije. To znači da sloboda pojedinca ne smije da ugrozi ničiju drugu slobodu. Ovi što se ne vakcinišu, što ne žele da se vakcinišu nose rizik da zaraze druge. Čovjek koji ima pušku ima pojedinačnu slobodu da se ubije, ali nema pravo da ubija druge. Tako makar ja razmišljam. Ne bih pustio toliko slobode, da se neko odluči hoće li ili ne da se vakciniše. Postavimo neku granicu. Recimo prema vrsti posla koji obavlja ili radnom mjestu koje pokriva. Tačnije u zavisnosti od toga ne bih davao slobodu hoće li ili neće ti ljudi da se vakcinišu. Treba gledati koga bi na taj način ugrozili, koliko bi ljudi doveli u opasnost, ovdje bi se morale iznaći neke metode koje bi obavezale te ljude da prime vakcinu. U civilizovanom svijetu postoji pet obaveznih vakcina, kao što je protiv žute groznica, kolere…. tu čovjek ne može da bira postoji vakcina i mora se primiti, tako da bih ja i ovu koronu svrstao negdje tu, smatra primarijus Laušević.
On ne može da prihvati da neko javno vodi antivaksersku kampanju.
–Mi smo u Pljevljima preuzeli kompletan sistem vakcinacije djece i iskorijenili smo, vašljivost, šugu i crijevne zarazne bolesti, na čemu sa doktorirao. Lično sam vodio vakcinaciju u opštinama Pljevlja i Žabljak. Naša služba jedina je u Jugoslaviji vršila obaveznu imunazaciju u drugim opštinama dječiju vakcinu vršile su pedijatrijske službe. Preko 30 godina imao sam urednu evidenciju djece koja su primile vakcine, a primilo ih je od 95 do 98 posto. Vakcinu nisu primali oni kod kojih bi postajala mogućnost medicinske kontraindikacije. Znali smo da idemo po 50 kilometara, u Bobovo u Bukovicu da vakcinišemo samo jedno dijete. Danas je vrlo visok procenat djece koja nisu vakcinisana protiv malih boginja što je vrlo rizično, jer na žalost mogu dječije glave otići. Nije nam dovoljna opomena jedan slučaj u Irskoj, kada je zbog dugogodinjeg prekida vakcinacije protiv malih boginja umro veliki broj ljudi. Virus je živ organizam i uvjek je prisutan. Jedno vrijeme se pritaji, prilagođava se na sredinu, mutira, podešava sebe da pređe prepreku i pojavi se ponovo. To su prirodne zakonitosti, to se znalo još 1796. godine kada je Edvard Džener u medicinu uveo vakcinu protiv malih boginja. Od tada do danas, napredovala je medicina, virusi su mutirali, ali i dalje je vakcina jedina i sugurna zaštita od zaraznih bolesti i vakcina je uspjela da pojedine zarazne bolesti reducira, naglasio je čovjek koji je svoj radni vijek posvetio imunizaciji.
On se složio sa činjenicom da je korona virus u početku bio nepoznanica ali je podsjetio da se svake godine pojavi neki novi virus gripa i da se stalno istražuju nove vakcine.
–Za širenje zarazne bolesti potrebno je pet karika, a peta karika je da se učini osoba neprijemčiva za tu bolest. To se najlakše radi putem putem vakcine. Pošto postoji medotda da svaka osoba bude otpotrna i imuna, potrebno je veće zdravstveno posvećivanje od stručnih organa. Potrebno je da se svi više angažuju da se objasni ljudima značaj vakcinacije. Potrebno je organiciono pristupiti ljudima, potrebno je više pažnje prema samom pristupu vakcinaciji, a manje sujete i borbe za pozicije u državnim organima medicinskih radnika. Potrebno je da radimo ono što smo mi da nosimo vakcinu do svake kuće, a ne da čekamo da neko dođe kod nas, zaključio je dr Laušević i istakao da mu je mnogo žao što Pljevlja ne stoje sjajno u odnosu na epidemiju i što su među najvećom stopom inficiranih u odnosu na broj stanovnika. Po njegvom mišljenju to je dokaz da su u najsjevernijoj opštini zakazale sve službe, koje su trebale da spriječe širenje zaraze.
Izvor PV portal
