Pljevaljske novine web portal
Povezane vijesti
Bivši predsjednik opštine Pljevlja Slobodan Krejović, koji je na toj funkciji bio od 1984. do 1988. godine, preminuo je u Pljevljima 20. februara 2022. godine a sahranjen sjutradan na groblju u Ravnima. U vrijeme njegovog mandata Pljevlja su dobila urbana naselja, opština je bila na najvišem stepenu razvoja. Krejović je jedan od rijetkih funkcionera koji bolji život nije potražio izvan rodnog grada. Zaslužio je da ga se sugrađani sjećaju po velikoj posvećenosti svome poslu i porodici. Pljevaljske novine objavlju tekst o Slobodanu Krejoviću i Pljevljima, koji je u štampanom izadanju objavljen 1. februara 2016. godine.
Dok se god politika bude pitala, a ne struka nema sreće. Pljevlja imaju perspektivu: rudno bogatstvo, šume, poljoprivredne kapacitete, koji su donekle osakaćeni, ali nema radne snage koja će raditi u poljoprivredi. U Pljevljima je 80-ih godina bilo 14. 000 radnika. Pljevljaci su sami krivi za sadašnje stanje opštine. Svi funkcioneri koji su otišli u Podgoricu dobili su dobra radna mjesta, dobre plate i zato su ćutali, kazao je Slobodan Krejović, koga smo kao nekadašnjeg predsjednika opštine Pljevlja pitali šta je urađeno u Pljevljima za vrijeme njegovog mandata, zašto tada nije urađena toplifikacija grada, da li je bilo ekoloških problema, kako je biran predsjednik opštine i šta su bili društveno-ekonomski problemi.
Po njegovim riječima tada je u Podgorici bilo oko 150 Pljevljaka koji su bili na nek im funkcijama, a kojima je on pomogao da se zaposle. Nakon dolaska na mjesto predsjednika SO, Krejović je organizovao sastanak u Vili „Gorica“ i po zvao nekadašnje sugrađne da pomognu Pljevljima, ali ta pomoć je izostala. Javljali su se, kaže, samo kada su bili samo njihovi lični interesi u pitanju.
Omer Kurpejović, predsjednik Kadrovske službe kazao je za Krejovića da je radan, pošten, mlad, školovan i neiskusan, obrazlažući zašto ga je izabrao za predsjednika među još četiri kandidata.Tako je sa 39 godina Krejović postao predsjednik SO ( odnosno predsjednik opštine), a potpredsjednik i predsjednik Izvršnog odbora bili su Drago Ostojić i Miki Gomilanović. Oni su bili odgovovorni za cjelokupnu društvenu i privrednu situaciju u opštini, ali su bili odgovorni predsjedniku . Imena kandidata za predsjednika prvo su se objavljivana na televiziji i radiju, a morala su biti i na listi Društveno-političkog vijeća. Nakon toga Skupština je verifikovala mandat.
Krejović je završio Poljoprivredni fakultet u Zemunu. Bio je prvi pripravnik opštine sa fakultetskom diplomom koji je započeo rad na mjestu pripravnika direktora u Poljoprivredno-trgovinskom kombinatu. Za 38 godina radnog štaža promijenio je 25 radnih mjesta. Nije otišao iz Pljevalja iako je imao mogućnosti.
I tada je kritikovano zapošljavanje po partijskoj liniji kao i to da su isti ljudi godi nama na istim funkcijama. Tako je naglašava Krejović, stigla informacija i do Mića Orlandića pa je na satanku u Podgorici na kome je Krejović bio pristan kritikovan takav način zapošljavanja, ali je slučaj zatašakan.
Za vrijeme četvorogodišnjeg mandata od 1984. do 1988. godine Krejović se zalagao za Pljevlja i razvoj Pljevalja.
– Prezadovoljan sam onim što je urađeno. Uvijek sam gledao da ne tršim više nego što imam kao i u svom kućnom budžetu tako i u budžetu opštine. U tom periodu izgrađeni su stanovi u Moćevcu, Golubiwi, Kupusištu, Gagovća imanju, Vojna zgrada pored Doma Vojske Crne Gore, vodovod Potpeće, kapela, Mljekara, trikotaža „Tara“, počela proizvodnju u „Monteru“ i Vojnoj fabrici, izgrađen je đački internat u Bukovici. Preko 30 dana smo bili u Beograda kako bi dobili program za pokretanje proizvodnje u Vojnoj fabrici gdje je zaposleno 270 radnika. Asfaltirani su putevi: Kosanica – Tara, Vrulja- Pljevlja, Pljevlja – Čajniče, od Gotovuše do Metaljke, preko Čemerna, preasfaltirani su put Pljevlja – Jabuka i Pljevlja – Gradac – rekao je Krejović. Višegodišnji problem toplifikacije o kojem se tada kao i danas priča nije riješen. Predlagana je izgradnja male ele trane na brani u Oti lovićima. Urađen je projekat male elektrane koja bi šest mjeseci proizvodila električnu energiju besplatno za sugrađane, a ostalo vrijeme bila bi uključena u sistem prodaje električne energije, kako bi se obezbijedila sredstva za remont i plate radnicima.
– I tada je bilo opozicije. Sada se zna ko je opozicija. Tada su mu bili opozicija oni kojima se nisam svia|ao. Toplifikacija je propala jer nije bilo dovoljno snage da se pokrene ova priča, radne organizacije su Zakonom o saoupravljanju posatale samos talne, posatele su države u državi, tako se opština razvlastila. Radnički savjet i samupravne kontrole su dobile odriješene ruke. Rudnik je, kao kompenzaciju za devastirano zemljište trebalo da pomogne i finansira izgradnju mini elektrane, ali novac iz raznih fondova je usmjeravan prema Podgorici. Ni na poljoprivrednom zemljištu koje je uništeno nije izvršena rekultivacija, naglasio je Krejović istakavši da je molio tadašnjeg direktora Mihaila Tomanovića da Rudnik uglja navuče sloj zemlje i zasije travnu smješu na Julinu guku, kako bi se prekrili slojevi laporca. Kako kaže, jedva je ubijedio Tomanovića da uvaži njegov zahtjev.
Povod za razgovor sa Slobodanom Krejovićem, diplomiranim agronomom u penziji, jeste i njegov predan rad i zapaženi rezultati tokom radnog vijeka. Po riječima Krejovića Poljoprivredno-trgovinski kombinat koji je osnovan 1. januara 1975. godine od Poljoprivrednog kombinata Pqevqa, ZZ „Boljanići“ i preduzeća „Prehrana“ imao je i do 700 radnika u četiri osnovne organizacije: Poljoprivreda, Kooperacija, Promet i Prehrana. Dok je bio u PTK-u na mjestu direktora osnovne organizacije kooperanata koja se bavila prometom ljekobilja i stoke Krejović je imao 80 zaposlenih. Dva mandata je bio na ovom mjestu, povećao broj radnika na 155, a firma je imala pet prodavnica, od kojih su dvije bile u Sarajevu.
– Poljoprivrednicima je otkup bio zagarantovan. Imali smo pokretnu blagajnu, na licu mjesta smo isplaćivali poqoprivrednike. Sa bankom smo skl opili ugovor da poqopriv – rednicima koji ne podignu cjelokupan novčani iznos ide kamata po viđenju – kazao je Krejović i dodao da je tokom jedne godine izvezao 15.000 jagwadi za Libiju. Krejović je osnovao i Fond za podsticaj poljoprivrede, a sa mjesta savjetnika u Službi za poljoprivredu otišao je u penziju 2010. godine. Napisao je preko 30 brošura o savjetima iz poljoprivrede i to za vrijeme kada nisu postojali računari, a godinama je u „Pljevaljskim novinama“ imao rubriku savjeti iz poljoprivrede.
Tekst objavljen u Pljevaljskim novinama 1.februara 2016. Godine
S.Z.
